Kerst, even stilstaan voordat we weer doorgaan

Kerst is geen oplossing. Het is geen resetknop en het plakt geen scheuren dicht. Maar het is een uitstekend moment om de thermometer erin te steken. Niet om te oordelen, wel om te voelen: waar staan we eigenlijk?
Tussen de boodschappen, diners en agenda’s door ontstaat soms heel even ruimte. En juist daar zit de waarde van kerst.
Kerst alleen of samen?

Relaties en gezinnen, een moment om samen stil te staan

Als je een relatie hebt met kinderen. Een gezin. Kerst legt vaak meer bloot dan je lief is. Niet omdat het moet, maar omdat je samen bent. Meer dan anders. Anders dan anders.
Hoe gaat het echt tussen ons? Wat hebben we dit jaar meegemaakt? Waar zijn we gegroeid en waar zijn we elkaar misschien een beetje kwijtgeraakt?
Dat hoeft geen zwaar gesprek aan tafel te worden. Soms is een blik genoeg. Of een stilte die iets zegt. Kerst nodigt uit om niet meteen te repareren, maar eerst te zien. Aandacht is vaak al een begin.

Alleen? Niet leeg, maar open

Voor alleenstaanden kan kerst confronterend zijn. De wereld lijkt ingericht op ‘samen’. Maar alleen zijn betekent niet automatisch een tekort.
Kerst is dan een uitnodiging tot een andere vraag: Hoe gaat het eigenlijk met míj? Wat geeft mij energie? Wat mag er volgend jaar meer. En wat minder?
Misschien is geluk dit jaar geen groot antwoord, maar iets kleins. Rust. Vrijheid. Een paar mensen die écht tellen. Ook dat is waardevol, al past het niet in een kerstcommercial.

Bezinning zonder drama

Kerst vraagt geen perfecte relaties, geen perfecte gevoelens. Alleen eerlijkheid. En misschien een beetje mildheid. Voor elkaar en voor jezelf.

Na kerst gaan we toch wel weer door. Maar wie heel even durft stil te staan, start januari vaak net iets helderder.

En dat is al winst.

“Bezinning hoeft niet groots of zwaar te zijn. Het is simpelweg even stoppen met doorrennen. Niet alles weten, niet alles oplossen. Alleen erkennen wat er is.”